Dawny młyn znika z powierzchni (tekst w całości)

Nie ukrywam, że historia młyna wodnego w Augustowie jest mi, autorce tego tekstu, bardzo bliska. Z nim związane jest moje dzieciństwo i młodość. Młyn nad Kanałem Bystrym to także historia mojej rodziny. Mój ojciec Jan Perzanowski przez lata był kierownikiem młyna. Zielony drewniany domek obok niego był przez ponad 20 lat miejscem zamieszkania mojej rodziny. To tam się wychowałam, biegałam po podwórku, moczyłam nogi w kanale i łapałam specjalnie przygotowanym kijkiem raki. Latem rozstawiałam namiot i z koleżankami bawiłyśmy się w prawdziwy biwak z gotowaniem fasolówki w proszku na prawdziwym ognisku. W domu przy młynie mieszkały także inne rodziny pracowników tego zakładu. Mieszkało się tam trochę jak na wsi. Za budynkiem gospodarczym każda rodzina miała swój ogródek, pełen żółtych śliwek, jabłek, porzeczek i mnóstwa warzyw. Do dziś pamiętam jak po koperek przychodziły sąsiadki z osiedla obok. Z tyłu domu, niemal nad samym kanałem stała własnej roboty wędzarnia. Na ogromnym placu przy młynie uczyłam się jeździć rowerem. Młyn żył pełną parą.