Historie Henocha, Eliasza i Mojżesza
-Znamy postaci ze Starego Testamentu, które też dostąpiły wniebowzięcia. Ale nie szukałbym tu jednak analogii do Maryi. Tradycja starotestamentalna mówi w dość zagadkowy sposób o Henochu, który pojawia się na początku Biblii jeszcze w czasach przedpotopowych. Był to człowiek sprawiedliwy, doskonały i bez grzechu, dlatego został wzięty do nieba. Pamiętajmy, że śmierć jest owocem grzechu, a sprawiedliwość Henocha pozwoliła mu tego losu uniknąć. Drugą taką postacią był Eliasz. W Księgach Królewskich jest opisane jego wzięcie do nieba na ognistym rydwanie. W tradycji żydowskiej niebo miało kilka warstw i w jedynym z tych nieb znajdował się Eliasz. Podczas każdego szabatu nalewało się kielich wina za Eliasza, który miał przyjść, aby przygotować drogę Mesjaszowi. Trzecia postacią jest Mojżesz. W Księdze Powtórzonego Prawa jego odejście opisane jest w sposób enigmatyczny. Nie powiedziano tam, że umarł ani gdzie znajduje się jego grób. O innych postaciach można przeczytać, że zostali pochowani, pojawia się formuła o śmierci w otoczeniu rodzinnym czy miejscu pochówku w rodzinnym grobowcu, co jest owocem błogosławieństwa i dobrego życia. Można odnieść wrażenie, że Mojżesz ani nie umarł, ani nie został pochowany, tylko został gdzieś zabrany. Warto zauważyć scenę Przemienienia Pańskiego na górze Tabor. Przy Jezusie pojawiają się tam wówczas Eliasz i Mojżesz, którzy według tradycji nie umarli, a zostali wzięci do nieba –informuje ks. Bednarski. Nieodłącznym elementem święta w dniu 15 sierpnia jest święcenie ziół i kwiatów. Często zastanawiamy się nad początkami tejże tradycji.
Napisz komentarz
Komentarze