"Przywracanie pamięci bohaterom" - wywiad z Jarosławem Szlaszyńskim

Z chwilą wybuchu 1 września 1939 roku drugiej wojny światowej otrzymał przydział na stanowisko pierwszego oficera sztabu naczelnego dowódcy artylerii. Po klęsce wrześniowej przedostał się do Francji, gdzie 17 lutego 1940 roku został mianowany dowódcą 202 Modlińskiego Pułku Artylerii Ciężkiej. W czasie kampanii francuskiej w czerwcu 1940 roku dowodzony przez podpułkownika dyplomowanego E. Maliszewskiego pułk do końca zachował zdolność bojową, za męstwo został odznaczony francuskim Krzyżem Wojennym z Gwiazdą, zaś sam podpułkownik dyplomowany E. Maliszewski otrzymał Krzyż Walecznych. Po klęsce Francji został internowany w Szwajcarii. W nocy z 7 na 8 grudnia 1944 roku uciekł z internowania i przedostał się do Paryża, a w styczniu 1945 roku przybył do Anglii. Awansowany do stopnia pułkownika podjął służbę w VI Oddziale Sztabu Naczelnego Wodza. Był jednym z sześciu wysokich rangą starszych oficerów wchodzących w skład powołanego w czerwcu 1944 roku komitetu zarządzającego funduszami specjalnymi wydzielonymi z Oddziału VI do wsparcia akcji politycznej Stanisława Mikołajczyka i AK w kraju, co świadczy najlepiej jak wielkim cieszył się zaufaniem. Fundusze pochodziły z dotacji dolarowej, którą otrzymał premier rządu polskiego na emigracji od prezydenta Franklina Delano Roosevelta w czasie wizyty w USA w 1944 roku. 5 listopada 1946 roku przypłynął do Gdańska.